29 Kasım 2010 Pazartesi

.

Anladım ki kafama taktığım her şey boşmuş. Ben buraya gelirken boşuna demedim "ölüm olmasın da dayanırım ayrılıklara" diye. Ben ailemi özlediim diye ağlarken, 18 yaşında masum yüzüyle kaydı aramızdan bir yıldız. Ebediyen özleyecek ailesini, ailesi de onu.
Bundan sonra tutmam hapşırığımı. Utanmam artık toplum içinde rezil olmaktan. Ölmekten iyidir elbet rezil olmak.
2 aydır tanıdığım su gibi kız gitti. Şaka gibi. Hayat da öyle. 1 saat önce mutluluktan havalara uçan ben şu an yerin dibindeyim. Şaka olsa keşke, yarın girsen kapıdan içeri "ben geldiiim !" desen.
Mekanın cennet olsun Masum Kız.

oburiks-

Hiç yorum yok: