22 Haziran 2011 Çarşamba


Elimin ayarı hiç yok. Neye çarpsam kırıp geçiyorum.

Bu, bazen masanın tam da kenarına konmuş bir bardak, bazen yanlışlıkla yere düşürdüğüm bir kalem, bazense birinin kalbi oluyor.

Nesneler hissetmiyor. Onlarla bir sıkıntım yok. Ellerimi kesen kalpler.

Can yakıyor.
 
Asteriks

Hiç yorum yok: