30 Haziran 2010 Çarşamba

Ruhumuzun bulutlu olduğu zamanlar vardır. O bulutlar öyle bir kaplar ki her bir yanı ne taraftan bakılırsa bakılsın gökyüzünün maviliği görünmez. Bulutların dağılması için ya yağmur yağmalıdır ya da güneş ortaya çıkıp dağıtmalıdır bütün bulutları. Bazıları yağmuru seçer, yağmur yağarsa hüznün dağılacağına inanırlar, yağmurun hüznü yıkayacağına. Bazıları güneşi arar. Bu güneş bir dost ya da hiç tanımadığı bir insan. O güneş yüzünü göstermeye başladığı andan itibaren mavi ortaya çıkar ve ruh hüzünden sıyrılmaya başlar. Mutluluk yakındır.
Mavi ve güneşli günler.

Asteriks

Hiç yorum yok: